Ruud Pauw is niet meer. Dit schokkende bericht bereikte ons vanochtend via de Zaanse politieke vereniging ROSA, waar hij 30 jaar lang de leidende man was en waarvoor hij 24 jaar in de Gemeenteraad van Zaanstad zat.

Ik weet nog goed hoe we met PPR, PSP, EVP en CPN om de tafel zaten om te komen tot de oprichting van een Zaanstadse GroenLinks-afdeling (begin jaren negentig). Een deel van de Zaanse PSP was mordicus tegen het opgaan in GroenLinks. Er was angst voor het wegvallen van het eigen geluid in dat grotere geheel. De samenwerking met de PPR ging nog, maar met de Evangelische Volkspartij en de CPN in een club, nee dat was te veel van het goede.

De mensen die afhaakte waren jonge creatieve activisten, die belang hechte aan het stevig laten doorklinken van de Rode Zaan. Het werd niet GroenLinks voor hun, maar de vereniging BIPS. Deze club zag zich als een horzel in de pels van de traditionele Zaanse politiek. Buitenparlementaire acties, waar de creativiteit van af spatte. Ik moet zeggen, dat ik wel eens jaloers was op hun vindingrijkheid vergeleken met de erg parlementaire manier van werken van de GroenLinks fractie.

Ze hadden het wel goed gezien. De Rode Zaan verbleekte in de loop der jaren. Dat leidde in 1995 volgens mij tot het omzetten van BIPS naar ROSA. Kort af voor Rode Saen. Leden hadden hun wortels in milieuverenigingen, de kraak- en vredesbeweging en wilden het varkentje Zaanstad eens nodig wassen. Een paar jaar later deed ROSA mee aan de raadsverkiezingen, sleepte een zetel binnen en Ruud Pauw kwam zo in de gemeenteraad. Hij zou 24 jaar lang in de Raad blijven en zag zijn fractie geleidelijk ook groeien naar nu zelfs vier zetels.

Wat ik bewonder in Ruud, was de manier waarop hij politiek bedreef. Hij dwong op een natuurlijke wijze respect af. Niet alleen binnen de politieke arena, maar absoluut ook daar buiten in de wijken en bij journalisten die het gemeentelijke nieuws volgen. In die jaren kwamen we elkaar regelmatig tegen. Nooit was het teveel voor hem om even voor de camera of microfoon te komen om standpunten toe te lichten.

Als partij moet je niet eeuwig in de oppositie zitten, maar ook die bestuurlijke kant verkennen. Hoewel ik de stap van ROSA naar het college aanvankelijk niet goed begreep, gelet op de standpunten die moeilijk te verenigingen waren met andere coalitiepartijen, heeft ROSA mijn wantrouwen volledig weggepoetst toen de vraag aan de orde kwam of de gemeente moest doorgaan met het Cultuurcluster. Mijn gedachte was eerst dat ROSA in het college het uitgezette beleid niet zou blokkeren. Maar de fractie onder leiding van Ruud Pauw deed dat uiteindelijk toch. Het getuigt van moed om principes, die zo cruciaal zijn, overeind te houden tegen de druk van de coalitie in. Daarbij is het ongelooflijk knap dat de coalitie op dit pijnlijk dossier niet is gesneuveld. Kom er maar eens om, principieel zijn en flexibel.

Ongelooflijk jammer dat Ruud de volgende fase van ROSA niet kan meemaken. Een fase zonder hem in de frontlinie. Er staan voor de stad de komende jaren belangrijke politieke thema’s op de agenda. Hij heeft terecht ingezien dat er een capabele groep mensen staat die zijn werk zeker heel goed zal voort zetten. Want dat is wel duidelijk: dankzij de ongelooflijke inzet van Ruud is ROSA een blijfertje. Probeer dat maar eens te bereiken als lokale politieke partij.

Maakte hij met elke glazeniersklus Zaanstad weer een ‘stukkie mooier’. Met zijn overlijden is de stad een ‘stukkie minder mooi’ geworden. Rust zacht Ruud. Sterkte Paula en familie. Sterkte ROSA.