Wormerland – Minima in de gemeenten Zaanstad en Wormerland gaan het niet redden. Dat schrijft Marcel Peereboom uit Wormer in een open brief gericht aan Tweede Kamerleden en aan de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Weliswaar zijn de uitkeringen op bijstandsniveau iets omhoog gegaan, het is verre van voldoende om de stijgende energiekosten, hoge benzineprijzen en steeds duurder wordende boodschappen bij te kunnen benen. Hij vraagt zich af wanneer de politiek in Den Haag zich echt gaat richten op de crisis die zich thans ontwikkelt bij inwoners van ons land met de laagste inkomens.

De brief die niets aan duidelijkheid te wensen overlaat, nemen we hieronder integraal over.

Open brief aan Tweede Kamer en VNG

Minima in gemeenten Zaanstad en Wormerland hebben het steeds zwaarder en komen moeilijker rond. De uitkeringen op bijstandsniveau zijn in juli 2022 slechts met 10 euro gestegen tot 1038 euro! 

Groeiende geldzorgen door huurverhoging, alsmaar duurder wordende dagelijkse boodschappen en stijgende benzineprijzen. Gemeenten en overheid doen niets of te weinig om minima tegemoet te komen en laten hen aan hun lot over.

Het Nibud heeft voor de coronacrisis al in 2019 uitgerekend, dat minima iedere maand veel te weinig uitkering ontvingen om daarmee rond te komen. In 2022 zitten nog meer huishoudens financieel klem. Het Nibud ziet dat de huishoudelijke uitgaven enorm stijgen. Deze stijging komt bovenop de vaste lasten, die al eerder flink stegen.

Dat kan Marcel Peereboom (45) uit Wormer beamen: “Tweemaal per week neem ik deel aan dagbesteding voor de broodnodige ontspanning en sociale contacten. Dit is belangrijk voor mensen die lichamelijk of geestelijk iets mankeren, zoals bijvoorbeeld een herseninfarct, welke mij vier jaar geleden heeft getroffen.”

Tekortkomingen veroorzaakt door het herseninfarct daar ben ik inmiddels wel overheen, maar de stijgende prijzen. De uitkering gaat geheel op aan vaste lasten. “De toekomst zie ik dan ook somber in.”

Eigen vervoer van Wormer naar Purmerend wordt steeds lastiger door stijgende benzineprijzen. “Nog even, dan moet ik met dagbesteding stoppen. Helaas, maar het is noodzaak. Bij de voedselbank zit ik boven de criteria. Zij lopen waarschijnlijk nog enkele jaren achter op de feiten.” Snackbars, terrasjes en bioscopen zijn al een tijd uit het zicht. “Drie euro voor een drankje of een bakje patat zijn belachelijk duur. Alleen mensen met middeninkomens kunnen dit nog betalen.”

Veel gemeentelijke voorzieningen zijn niet voor 18 tot 65 jarigen. De gemeente Wormerland geeft alleen aan kinderen van ouders die krap zitten subsidie voor sport en cultuur door middel van het Jeugdfondssportencultuur. Sport moeten minima uit eigen zak betalen. Daarom doet deze groep zo weinig aan sport. Daarnaast is er ook een Kinderparticipatiefonds en kan men zwemlessen volgen. 

Volwassenen kunnen letterlijk verzuipen

“Vroeger bezat ik veel computervaardigheden. Na verloop van tijd kreeg de computer geheugenproblemen en werd hij traag.” Ook hier heeft aankloppen bij de gemeente geen zin. Schoolgaande jeugd heeft wel recht op een nieuwe computer. “De medewerkster van Werk en Inkomen kon niets meer voor mij doen.”

“Door huurverhoging kom ik in de problemen. Al is de verhoging maar een tientje en ik zit al krap.” De huurverhoging is niet wettelijk bepaald. “Ik begrijp niet waarom de minima de huurprijzen weer zien stijgen. Er is totaal geen maatwerk.”

Tijdschriften en de krant zijn de deur al uit.  Lidmaatschappen voor computer- en wandelsportvereniging zijn kleine uitgaven, maar ieder klein beetje is iets. “Het verwondert mij waarom de gemeente Wormerland niets doet en ik ben niet de enige.” 

“Het enige waar ik nog hoop op had, was de IIT (Individuele Inkomens Toeslag). Helaas moet je daar eerst 5 jaar voor op bijstandsniveau leven. De raadslieden in de gemeenteraden hebben op dit vlak nog het een en ander te doen.

Het Nibud laat in een voorbeeldberekening zien dat een alleenstaande met een bijstandsuitkering in een niet energiezuinige woning (label E) ziet zijn energierekening ondanks de btw-verlaging verdubbelen naar bijna € 200 (bij gelijkblijvend verbruik tussen januari 2021 en juli 2022). In de supermarkt is deze alleenstaande maandelijks € 30 meer kwijt vergeleken met vorig jaar. “Dat klopt ook wel. Ik kom iedere maand 200 tot 300 euro te kort.”

Welke politieke partij vergeet even de andere crisissen en richt zijn energie en verantwoordelijkheid op deze steeds grotere wordende groep?