WORMERLAND – Na twee jaren waarin bijeenkomsten niet mogelijk waren vanwege het Coronavirus, organiseerde het Comité 4 en 5 mei een indrukwekkende herdenkingsplechtigheid op de kruising van de Zaanstraat/Dorpstraat. Een bijzondere herdenking, want twee jaar geleden zou immers 75 jaar vrijheid worden gevierd.  Aansluitend werd aan de Dorpstraat stilgestaan bij het monument voor de gevallenen tijdens de Tweede Wereldoorlog en hield burgemeester Judith Michel de Jong haar toespraak.

Toespraak burgermeester de Jong

Goedenavond allemaal, Toen ik deze toespraak aan het voorbereiden was, bedacht ik me, hoe fijn het is dat we vanavond samen kunnen zijn. Na twee jaar een 4 mei herdenking met slechts een handjevol mensen, mag ik vanavond voor het eerst op 4 mei samen zijn met u. Dat voelt bijzonder. Tijdens mijn voorbereiding bedacht ik me nog iets anders. En dat is hoe verdrietig het is dat we vandaag de oorlog zo dicht bij hebben. Ik heb mijn hele leven in vrede geleefd. Mij beschermd gevoeld door onze democratie, onze rechtsstaat. En ik was in de volle overtuiging dat wij in Europa de oorlog achter ons hadden gelaten. Dat het hier op dit continent vrede zou blijven. En dat ik niet aan mijn kinderen uit zou hoeven leggen, dat de oorlog dichtbij is en dat de slachtoffers hiervan onze hulp nodig hebben. Maar niets is minder waar. De oorlog in Oekraïne is dichtbij. De slachtoffers van het oorlogsgeweld in Oekraïne worden ook in Wormer opgevangen. En in de ogen van deze mensen lees ik grote pijn. In de gesprekken die ik met hen mocht voeren hoor ik het grote verdriet. Over geliefden die achter zijn gebleven, over huizen die niet meer bestaan, over de verschrikkelijk tijd in schuilkelders of ondergrondse en de barre reis die ze achter de rug hebben. De oorlog in Oekraïne raakt ons op vele manieren en creëert onzekerheid. Het maakt ook dat we ons realiseren dat ons leven in vrijheid hier in Nederland niet op zichzelf staat, maar beïnvloed wordt door internationale ontwikkelingen .Nu de oorlog zo dichtbij is, worden wij ons ook nog bewuster van het feit dat onze vrijheid kostbaar is. Het maakt mij dankbaar dat wij ons leven in kunnen vullen naar onze eigen wensen en ideeën. Keuzes kunnen maken waar we blij van worden. Een mooie wandeling maken, op bezoek gaan bij onze familie, tuinieren, sporten, muziek maken, spelen met vriendjes en vriendinnetjes op straat. Vanavond maakte u de keuze om hier aanwezig te zijn en met elkaar stil te staan bij onze vrijheid en de offers die hiervoor gebracht zijn. Elk jaar op 4 mei herdenken wij de mensen die offers gebracht hebben voor onze vrede. Herdenken wij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en andere oorlogssituaties en vredesmissies sindsdien. Het is belangrijk om te blijven herdenken en de verhalen van toen en nu te blijven vertellen. Ik ben blij dat we vanavond samen zijn. Dat we gezamenlijk herdenken. In het besef dat leven in vrede een zeer groot goed is. In het besef dat het onze verantwoordelijkheid is om hier met elkaar invulling aan te geven. En dat het onze taak is om ons streven naar vrede door te geven aan onze kinderen. Met in gedachte de mensen die slachtoffer zijn geweest van oorlog en hun leven hebben gegeven voor onze vrede. Dat is wat we kunnen doen en dat is wat we zullen doen. Nooit meer een holocaust. Nooit meer oorlog. Wij blijven staan voor vrede, en ook in deze tijd vasthouden aan ons geloof in een wereld zonder oorlog. Ik wil graag iedereen die een bijdrage geeft geleverd aan de herdenking van vanavond danken- Het Wormer mannenkoor De Eendracht- Jenna en Larissa van basisschool Weremere- Brassband Eensgezindheid- De veteranen van Wormerland- De scouting Elfregi Zaanstreek- Musicshop Zaandam- Brandweerpost Wormer. En afsluiten met een gedicht van Henriëtte Roland Holst:

“de zachte krachten zullen zeker winnen.”De zachte krachten zullen zeker winnen in ’t eind — dit hoor ik als een innig fluistren in mij: zoo ’t zweeg zou alle licht verduistren alle warmte zou verstarren van binnen.De machten die de liefde nog omkluistren zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen, dan kan de groote zaligheid beginnen die w’als onze harten aandachtig luistrenin alle teederheden ruischen hooren als in kleine schelpen de groote zee. Liefde is de zin van ’t leven der planetenen mensche’ en diere’. Er is niets wat kan storen’t stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten: naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

VIDEO

Verslaggever Dustin Benjamins maakte een kort videoverslag van de herdenking in Wormerland.